Gisteren gingen we dan naar Semiramide, de opera van Rossini waar we al de hele week naar uitkeken. We werden om half 2 verwacht in de inkomhal van het operagebouw en dit in galakledij. We waren dus ruim op tijd begonnen met ons gepast uit te dossen voor deze voorstelling.
 |
| Helemaal klaar voor Semiramide! |
Om 2 uur begon de opera en werden we meegenomen in het verhaal. Het eerste uur was ik aandachtig en probeerde ik de draad van het verhaal te volgen. Het viel me op hoeveel operazangers er wel meedoen aan één voorstelling. Ook de hoeveelheid tekst die ze van buiten moeten leren is niet van de poes. Helaas, deze opera was niet mijn kopje thee, ik begreep er heel weinig van en mijn aandacht verslapte dan ook. Ik heb heel veel respect voor de operazangers -hun beroep is echt niet gemakkelijk- maar opera is duidelijk niet mijn geliefkoosde genre! Conclusie: heel leuk om eens mee te maken, maar niet direct voor herhaling vatbaar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten